Kederler’in üstünde yürüyen kapkaç,
Bilinmeyen bir an ve alınan birşey.
Amaç misali amaçsız’dan kaç,
Bilmenin içinde bazen hiçbir şey.
Farkına vardı mı aklın keskin gözleri,
Bir duvara sığdırılır koskoca yeryüzü.
İhtişamın ötesinde kavrayabilirse yeri,
Bir başka gerçek, bir başka görünür özü.
Dürtü için barış mı iyi, savaş mı?
Hedefin meydanında ölüm için çekişirler.
Ulak yolladım, durduramadım aklımı,
Onu da öldürüp naaşını gönderdiler.
Safları tutun bu bir savaş ilanı,
Şayet yok olacaksak hepimiz,
Durmak yok! Yakacağız bu anı,
Bize karşı zıt yaşayamaz, fikirlerimiz.
Bir cevap yazın