Ey kabrin içinde bitap Âdem
Elleri yazgıyla serilmiş âlem
Ruhunda geziniyor ab-ı hayat
Güllerle ve kederle bezeli ahlat
Gecenin koynunda kaldı sevgili
Çöllerde unutuldu ebediyetle evli
Bedenlerin sessizce coşan daim sesi
Nurdur dudaklardan akan derya
Değdikçe çoğalan koskoca hülya
Nergisten damlayan acılı kan
Yüreğime zehir saçan yılan
Havva ırak kesilmiş bir diyar
Onu bekleyen derviş ihtiyar
Aşk hükümdar kader dehlizinde
Zaman, geçmeyen donmuş mucize
Ey güllerin sultanı
Ruhumun biricik şahı
Bekleyiş bir azap
Uzaklıklar hüznün beşiği
Sen…
Aşkın sahibi
Bir cevap yazın