Ben okşarım saçlarını şafağın.
Sen al götür düşürdüğün cemrelerini.
Boz bulutlar ardındaki bahara sözüm var.
Doğuracağım yine ben güneşi.
İster deli es ister usul usul…
Dudaklarımdan üflediğim nefesi,
Hiçliğinin denizine savur.
İstersen, gülün külüne dönsün yüzünü.
Harlat bir ateşi ya da söndür bir dileğin mumunu.
Ben, baharımı yatırırım dizlerime,
Gözümün bebeklerine sürerim seni.
Şimdi yeşil bir yalnızlığın vedasındasın.
Sanma ki sen hala yazımda, kışımdasın.
Öpsen de avuç içlerindeki yolları,
Nice rengârengin ahındasın.
Kalemime adını sayıklattım günlerce,
Öğrendim artık yerini mürekkebinin.
Muhtelif duygulara mühürledim esareti ama
Şimdi unutturuyorum adını hecelerin.
Rüzgârdın, geldin, estin, geçtin.
Yine de,
Rüzgâr! Dur, dinle beni bi’…
Bir cevap yazın