Öyle bir ülke haline getirildik ki, ağız tadıyla bayramlarımızı kutlayamaz olduk!
Ramazan Bayramı mı? Yoksa? Şeker Bayramı mı?
Son yıllarda “şeker” kaldırıldı, yerini ” Ramazan” aldı. ‘Şeker’in ne suçu var?
Nerede o eski bayramlar:
Birbirimizi daha çok severdik…
Birbirimize daha saygılıydık…
Birbirimize daha dürüst davranırdık…
Memleket böyle değildi… Nefret ve kin fırtınalarının uçuştuğu ülke değildi.
Gazeteler daha güzeldi. Bayramda sadece “Bayram Gazetesi” çıkardı… Sağcısı, solcusu, liberali, milliyetçisi, muhalifi, aynı gazetede buluşurdu.
Umudumuz vardı…
Öğretmeni, mühendisi, doktoru, genci, herkes saygı-sevgi çerçevesi dışına çıkmazdı. Gökyüzündeki kuşlar bile mutlu uçardı. Şimdi ise memleketin havasında imamlar, hocalar, şıhlar uçmaya başladı…
Eski bayramlar daha güzeldi…
Fotoğraf: Bir bayram günü, ailece ‘Sevda Tepesi’ ndeyiz. Bayram armağanımı almışım. Beyaz kürk yakalı kırmızı manto ve kırmızı rugan pabuç, harçlık, işlemeli mendil arasında şeker… Mutluyum, mutlu bir çocuk…
Bir cevap yazın