Biz şimdinin yaşlıları,
Emeğin alınteri,
Emeğin onur olduğu,
Tarlanın karasabanla pullukla işlendiği,
Buğdayın, arpanın, yulafın, yoncanın, tırpanla biçildiği,
Soğuk suyun toprak küpten, testiden içildiği,
Aşıkların yalnız gözle,
Saklı, gizli, biraz ürkek,
Biraz korkak, ama mertçe seçildiği,
Zamanın mutlu çocuklarıydık.
Kızlar ip atlar, evcilik, beş taş,
Saklambaç oynarken
Erkekler kiremit yıkmaca, misket,
Çelik – çomak, birdirbir oynar,
Çember çevirirdi.
Hiç birimiz, hiçbir zaman,hiçbir dümen
Çevirmezdik.
Okula siyah önlükle gider,
Beyaz yaka takardık, kız-erkek,
Yeni giymezdik,
Süslü giymezdik,
Zengin-fakir,
Öksüz-yetim
Anlaşılmasın diyerek,
Analarımız buğdayı kaynatır,
Bulgur, nişasta keşkek,
Üzümü ezer kaynatır, pekmez,
Güneşte her meyveyi ekşitir sirke yaparlardı,
Ev yapımı sirkeyle kurulurdu turşular,
Kahveyi kavurur,
Dibekte döverdi komşular,
O kahvenindi, o kırk yıl hatır,
Kahve değirmenin varsa zengindin,
Biz gaz lâmbası, kaminato kullanırken,
Gömlekli lüks varsa bir evde,
Lüks bir evdi orası,
Lüks hayatların yaşandığı,
Hiçbir kalemim, silgim olmadı benim bütün,
Ve o zamanın çocuklarının,
Ortadan bölerdi annem
Kalemi de, silgiyi de,
Kardeşlerimizle paylaşırdık,
Ömür boyu bütün dertleri, sıkıntıları
Paylaştığımız gibi,
Beslenmelerimizi bölüşürdük,
Olmayanlarla yemeği,
Alamayanlar üzülmesin diye,
Okula götürmezdik beyaz ekmeği,
Kırık leblebi yerdik,
Ama kalp kırmazdık,
Ayni sofrada,
Ayni tastan kaşıklardık
Tarhaayı, bulguru
Yufka ekmek kuru kuru
Bazlamalar, gözlemeler
Pişerken sacda
“Komşu huu!
Yoğur hamurunu
Ateş sönmeden gel, sen de aç da
Yap ekmeğini, yesin bebeler”
Tek lokma geçmezdi boğazımızdan
Komşumuz da doymadan,
Nerede kaldı şimdi?
Nerede dostluk, kardeşlik?
Yiğitlik, mertlik?
Hatır sayma, merhamet,
Vicdanlar kurumuş,
Unutulmuş yarenlik,
Arsızlarla hırsızlar,
Kol geziyor etrafta,
İlk hedefleri çocuklar hep,
Günahsız, masum, tertemiz,
Bembeyaz dünyalı çocuklar,
O kardan ak dünyaları
Karartmaya niyetli
Bir sürü niyeti bozuklar,
Sapıklar…
Caniler…
Vahşete doymazlar…
Yüreksizler, yobazlar,
Kanı bozuk şerefsizler,
Minicik bedenlere
Nasıl değdi
O ayı pençesi elleriniz?
Siz çocuk olmadınız mı?
Olmadı mı bebeleriniz?
Yüreklerinize kim ekti
Kötülük tohumlarını?
Nasıl geri vereceksiniz
Ağlayan analara, babalara,
Canlarından öte canlarını?
Ne kadar tükürsem suratınıza
Hatta ellerimle boğsam sizi,
İlacı yok, çaresi yok,
Dinmeyecek kalbimdeki bu sızı,
Tutulsun elleriniz,
Kör olsun gözleriniz,
Artık rahat bırakın bizi
Dün, Bugün – Yasemin Evren
Son Yorumlar
- Lilya – Şiyar Ayaz için e.
- Yolculuk Hali – Cemil Şen için Mehmet BONCUKOĞLU
- SÜKUNETİMİN ÇIĞLIĞI – GAİUS FLAVİUS DİVİNUS için Gaius Flavius Divinus
- SÜKUNETİMİN ÇIĞLIĞI – GAİUS FLAVİUS DİVİNUS için Hamit Taha sayın
- METİN UCA – FİRDEVS ALYA için EMİN ERENSOY
KİRPİDEN
Devamını OkuEn Çok Okunanlar
MUTLU BAHAR EKİNOKSU-EDA DUMAN
70 views
Senin İçin – Ece Naz Ak
60 views
GEL EY SEVGİLİ – BİLHAN AKKAYA
47 views
KÜLLER VE ŞİİRLER-KADER ELTUTAN
39 views
BAYRAM SEVİNCİ-AYDAN AY
31 views
ARAF-NURTAÇ GÜL
23 views
Son Yorumlar
- Lilya – Şiyar Ayaz için e.
- Yolculuk Hali – Cemil Şen için Mehmet BONCUKOĞLU
- SÜKUNETİMİN ÇIĞLIĞI – GAİUS FLAVİUS DİVİNUS için Gaius Flavius Divinus
- SÜKUNETİMİN ÇIĞLIĞI – GAİUS FLAVİUS DİVİNUS için Hamit Taha sayın
- METİN UCA – FİRDEVS ALYA için EMİN ERENSOY
Bir cevap yazın