Aylar önceki istediğimiz bir ortamdayız,
ama biz istediğimiz gibi değiliz.
Dünya üstüme ağır geliyor, sevgilim,
ne olurdu bu hale getirmeseydin bizi.
Özledim, sevgilim. Ben, beni özledim;
biraz da sendeki halimi:
O aşık halimi, toz pembe dünyayı,
hiç bitmeyen hayalleri.
En çok da sana “sevgilim” demeyi.
Sahi, nasıl unutulur özlemek?
İçime bir şey oturuyor, sevgilim.
Birine yabancı olmak,
ilk defa bu kadar yakıyor.
Aşk, dünyaya yanındaki kişiyle tutunmak değil miydi?
Dünya üstüme geliyor.
Bu ıstırap neden bitmiyor?
Sahi, sevmedin mi hiç?
Yalan mıydı o sözler, şiirler, hayaller?
Kalbim dayanmıyor artık.
Yaraya tuz basmak gibi seni görmek.
