Buzul rüzgarla sevişiyor camlar
Buğusu silinince yüzünde geziniyorum
Gövdenin uykulu tarihi
Yapraklara yazılıyor
Gölgenin mürekkebi bitiyor
Yer değiştiriyor kalbimde tüm tuzaklar
Uçsuz bucaksız göğü koşuyor martı sürüsü
Taş avlulalarda el ele yürüyor aşıklar
Omuz omuza dostluklar beyaz yazılarda
Tüm lekeler siliniyor
Zamanın kırbacında
İkiye ayrılıyor deniz
Bir kez daha Musa’dan sonra
Şiirin adına
Sular yükseliyor
Yol veriyor üşümüş yarınlara
Ardıma düşüyor kendini bileyen hasret
Karanlıkta anlam buluyor aydınlık
Söz sözün boşluğunda kalıyor
Gecenin lâcivert ateşini söndüremiyor yağmurlar
Bir cevap yazın