Kalbindeki aynadan yaşıyorum seni
Evliya iyiliği Yalova’daki ruhun
Sahil şeridi boyunca gülüşünde beyaz papatya Babamın bir bedduası tutuyor
Seni canıma iliklemişken..
Annem ne kadar sevinsede ağlıyor
Bak şuradayım hemen fikrinin tek ucunda
Saman aleviyim desem inanmazsın
Bağ bahçe işlerinde sana ruhumu taşırım..
İncinsen kırılırım papatya
Rabbimden aldım aşkın sözünü
Kımıldamaz mı nefsim? Ta ben ölünceye kadar
Sesini dünyadan kıskanırım
Bunlar ki öteberi yalnızlığı papatya
Sana sırrımı anlatamıyorum
Teheccüt güzeli..
Günler beni unutarak bitmekte
Çocukluğum kalmadı ağızımdan öpülecek
Ağlamak aşkı güçlendirirmiş papatya
Gözüm gönlüm hak oldu
Kalbim bir demlikti İhramcızade’nin elinde
O parlatır biz beklerdik
Geçmiş zamanın dizinde..
Bir cevap yazın