Gece – Burcu Yılmaz

Rüzgar esiyor delice.
Yorulunca ağaç diplerinde oturup dinleniyor.
Sonra tekrar başlıyor koşmaya.
Çarpa çarpa gidiyor adeta.
Saçlarıma dokunuyor usulca.
Yeni yıkadığım şampuan kokusuyla.
Bahçemdeki rüzgar çanlarını rahatsız ediyor şimdi de.
Sinirleniyorlar rüzgara, bağırışları öylesine melodik ki.
Keşke panjur sesleri bozmasa bu ahengi.
Küçük yağmurlar damlıyor çatıdan içeriye.
Şıp şıp şıp…
Tam da o sırada güzel bir şarkı çalıyor uzaklarda.
Bir demet yasemen kokusu gibi geliyor kulağıma.
Gözlerim tembel, uykuya yenik.
Ah gel de uyu şimdi, bu eğlenceyi bırakıp da git…
Beyaz meleğim yanımda huzursuz ve uykusuz.
Nefesi sıcak ve korkusuz.
Kuşlar hınzırca ağaç yapraklarının seslerini bastırmaya çalışıyor.
Nafile.
Sahi ağaçların gölgeleri neden daha uzun ki bu gece?