Hep biraz daha ölüyorum bu günlerde.
Biraz daha, biraz daha…
Ruhum bedenime sığmıyor.
Tükeniyor şafaklarım.
Üstüme yağıyor güzün sisli kederi.
Mevsim açmıyor çiçeklerini umudun.
Bir haldir gidiyoruz, ne halse bu…
Bir haldir ağlıyoruz.
Bir haldir yanıyoruz.
Bir haldir bitiyoruz.
Bir haldir, ne halse bu…
Kokusuz, bahçesiz, vefasız, vede vicdansız!
Yükseldikçe gökler,
Dibe vuruyor gidişatımız.
Ne beyaz kalmış,
Ne mavi,
Ne mor.
Kara olmuşuz.
Vicdan karası.
Umut karası.
Güneş ufanıyor karşısında karamızın.
Söndüremiyor sular bu yangını.
Her gece bir yıldız,
Her gün bir çiçek solar yaşamın doğusunda.
Ne can kaldı canda
Nede nefes kaldı yürekte.
Ölüyorum.
Ölüyoruz.
Gidiyoruz.
Yanıyoruz.
Bitiyoruz.
Çünkü,
Çünkü ölü bir yaşam soluyoruz..!
Bir cevap yazın