ŞİİR 1810
CEKET – ERKAN İŞÇİMEN
kol düğmeleri tutarsızotobüs beklemekten emekliastarı yamalıevden işeişten evebir ceketti istanbul t e k c a k a s ı sağ üst cebine ilişenrenginden dolayıüç kuruş fazla bir gül t e k s e f a s ı her ayın on beşindenasıl oluyorsa hanımın mürekkebi yayılmışdört kilo patatesini oğlana kim bilir kaçıncı kezbu sefer söz dediğifener […]
YÖNETENİN KORKUSU – BARBAROS İRDELMEN
Zulüm işkence eziyetYa biterseFakirlik açlık ve cehaletKabalık ve zorbalıkYa biterse eyvah! Refah huzur adaletYa gelirseÖzgürlük bereket nezaketYa gelirse özlenenlerDemokrasi ve hürriyetEyvahlar olsun! Kabuslarıdır yönetenlerin Ne fakirlik, ne cahillik bitmeliNe refah huzur adaletNe de özlenenler gelmeliBöyle gelmiş böyle gitmeli Bu düzeni değiştirmek isteyenDevrimciyim der kendineDinlemeyin, yaftalanması kolaydırKülliyen yalandır dedikleri Gelip geçer yarına kalmazÖnce teröristti sonra kafirdi […]
SEMENDER – ESRA YILMAZ
Bana bakGözlerin ile değil amaRuhun ile bak Zaman başladığında tek bir parça idi akrep ve semenderevren parçalanırken var olma sancısı ileParçalandı tam bir parçaKaldı iki yarımVe semender yandı hasrette Ateşe düştüğünde yokluğa yürür akrep,semenderler ise ateşe…bir yarı ateşin ortasında diğer yarı su sevdasındabiri mutlu ölesiyediğeri ölmek hevesindeParça parçaYol ayrımlarıİkisi de yarımtamam olmak için binlerce binlerce […]
HAYSİYETİN TERİ-DUYGU TAYLAN
Göz kırpar kantar, soğuk demiriyle Ağzına kadar açlık kokar kanallar Bezirganların hududunda bir sinek bulutu Vahşidir hayat sanayide, Kürkü parça pinçik Sayabildiğin kadar say Kayıp vicdanların desenini Bağ kesmek ister ay takvimlerinde İşçilerin pili tükenmiş Iskalamadan güneş çarpar Buğday karası ellerini Ağırlığıyla tartılır haysiyetin teri Altında kalan ezilmişliğin kiri
MATRUŞKA-FAZİLET ÜSTÜN
Kaç kadınla;Hangisi daha iyiHangisi daha kötüBiri rekabeti severDiğeri masumiyetiBiri suskunDiğeri savaşçıHangisi daha kırmızıHangisi daha maviKavga gürültüAynı kafadayaşayıpgidiyoruz
YAŞAMA METHİYE-SUDENAZ DEMİREL
(Dehayla delilik arasındaki savruluşun tasviri) Bu sene de diğer seneler gibiydi… Güldüm,Ağladım,Acı çektim,Kıvrandım!Elimden geldiğince tüm duyguları,Tatmaya çalıştım! Acı çekmeyi hissizleşmekten değerli kıldım!Acı çekmeyi her şeyden üstün kıldım ağladım! Bundan sonra da amacım,Sadece fiziksel değil, ruhsal anlamda yaşamak!Önce var olmak,Sonra olmak,Kendimi ‘yaşar’ kılmak! Düşmek,Kalkmak,Çokça sürünmek,Zirveye tırmanmak,Zirvede yıkılmak! İdealin peşinde tüm duygularla koşmak,-mantıklı,mantıksız-Ama sağduyuyuda bulundurmak! Yazarak var […]
NASILSA-ULUAY KOÇAK GÜVENER
gösterişten uzak bir yılgın duvarnicedir sarmaşıklardauzandığın bir kumsal boyu barınaknicedir karanlıktasırlı odalar hep sessiznedendir bilinmezrüyaların yurtsuzsavrulsun göz pınarlarınnasılsa imkansız
BEN – SİBEL ERGEÇ
3 harfliyiz biz.Korktuğumuz aslında kendimiz.Korkuyoruz tanımadığımız “ben”den,“Ben” dedikleri şeyin ötesinden,Gerçeklerimizin, gerçek olmama ihtimalinden… Ah şu anlamlandırma çabalarımız…Kavramlara sıkışıp kalmışız.Hakikatten uzaklaşmışız.Bir öznenin içinde,Ögelerine ayrılmış benliğimiz.Sorarsak yüklemlerimizeBulur muyuzÖz ne?
OLMASI GEREKEN-SEÇİL OĞUZ
Bazen insanın kalbinde,zihninde bir şeyler birbirine karışmışve dağılmış oluyor.O vakitler de insan kendi ile baş başa kalıp,bir evi düzenler gibi kalbini,zihnini toparlamak,her şeyi yerli yerine koymak istiyor.Bütün mesele bunu doğru zamanda yapmakmış.Çok üzgün,çok yorgun olduğu zaman değil,en diri olduğu zamanher şeyi olması gereken yerine koyabiliyormuş.
HÜZÜN DÜŞMÜŞSE AKŞAMA-ATİLLA E. ŞAHİBRAHİMVELİOĞLU
Sevgilinin gönlünde aşkın izi,Helen’in gönlünde Paris’in yüzü.Aşkın gönlünde sevgiliden başka bir şey yok,Sevenle sevilenin arasını hiçbir kimse ayıramaz. Göz göze, kalp kalbe,Hüzün düşmüşse akşama.Akşamın rengine bulandım,Sonsuzluğa doğru yürüyorum. İnsan kendi kendinden habersiz koşar adım ölümüne yol alıyor. Gözlerimdeki seni yazıyorum,Kalbimdeki seni çiziyorum.Sonsuzluğa doğru yürüyorum,Seni düşünerek hayatı yaşıyorum. Sonsuzluğa doğru yürüyorum,Seni düşünerek hayatı yaşıyorum.Gözlerimdeki seni yazıyorum,Kalbimdeki […]
İN’SAN- MEHMET ÖZGÜR ERSAN
İn’san;Her an sanmak içinde olanSanır ki hayat bir rüyaSanır ki aşk bir oyunSanır ki ölüm bir son Oysa in’san;Her an yaratılmakta olanHayatın gerçeğini arayanAşkın sırrını çözenÖlümün ardını gören İn’san;Her an değişmek zorunda olanSanmaktan vazgeçipBilmeye çalışanVar olmanın anlamını bulan Aşk’la Abdal Yesari
KAĞITTAN GEMİLER-SEÇİL OĞUZ
Göz kapaklarımın altında sevdiğim tenAdını yazamadığım sayfalarakuş resimleri çiziyorumKağıttan gemilerim yok benimPulları hasretten mazruflarım varAyaklarım kesikKollarım sağırSana gelemediğim günlerin adınısızı koyuyorum Dudaklarımın çatlayan yanlarıdüş lekeli sözlerin mabediBilmezdim uzak sevdalarınyıldızlara dokunabildiğini Gözkapaklarımın altında sevdiğim tenElini tutamadığım sokakların duvarlarınakuş resimleri çiziyorumAdını anmadan geçeceğimşiirlerim yok benimGözlerim ahrazKirpiklerim yağmurluSana sarılamadığım günlerin adınısızı koyuyorum
SEVİ – ŞEBNEM ÖZLEM DEMİRKAN
Bir resmin fısıldadıkları…” Şems-i Meran “Şebnem Özlem Demirkan Kanadı güneşe varırcasınaBir bakış uçuşur şahmaranınaİncecik bir şemsi sararcasınaEn naif düğümü atar cananaTan vakti koynuna akar bu Sevi Her hücresi göz göz olurcasınaBir bakış uçurur lâl diyarınaŞah-ı şeb’ine ay doğarcasınaIncecik bir düğüm sarar cananaBir çiy damlasında uyanır Sevi 07.05.202321.09
Son Yorumlar